Zgadzam się, jednak był to pewien dramatyczny zabieg naciągania fabuły, by podtrzymać napięcie - co jest jeszcze wybaczalne :) polecam obejrzeć 3 część, gdzie już nic nie trzyma się kupy :)
P.s dwójka wcale nie taka zła jak opisują, jest to po prostu wykorzystane uniwersum jedynki i prosta historia, jednak poprawnie poprowadzona i zagrana.

Hej. Dzięki za skomentowanie! Wątek założyłem 12 lat, temu i miło co jakiś czas odczytywać nowe dopiski.
Bardzo ładnie to w słowa ująłeś.
Dzięki za polecenie 2giej części. Jeszcze nie widziałem.

Wbrew ocenom, jest to naprawdę przyzwoity film. Jedyny minus - historia nie jest tak spektakularna i dotycząca całego życia, a jednego wydarzenia. Jednak główny bohater też dostaje straszne konsekwencje zmiany przeszłości. A i z tego typu filmów - polecam:
Częstotliwość z 2000r. z Dennisem Quaidem. On tam gra strażaka w latach 60-tych, który ginie w akcji. Następnie po ponad 30 latach jego syn (James Caviezel) odnajduje stare radio strażackie gdzie... łapie częstotliwość i komunikuje się z ojcem. Naprawdę ciekawa i trzymająca pod napięciem fabuła, w zasadzie to kryminalny film akcji :)
Kod Nieśmiertelności (2011) - Jake Gyllenhall gra agenta, który ma za zadanie odnaleźć bombę atomową w pociągu... ma na to tylko 8 minut, potem pociąg wybucha. Jego cały czas cofają do tego określonego momentu, ale facet robi się coraz słabszy.

problem jest jeszcze inny, mianowicie, jesli cofnął się w czasie w więzieniu i zrobił te stygmanty , to zmiana ta nastąpiła z mocą wsteczną, a więc współwięzień nie powinien dziwić się stygmatami, tylko powiedzieć mu "przecież cały czas je miałeś od samego początku", gdyż skutek ten zadziałałby od samego początku, a więc też w okresie wcześniejszego przebywania w więzieniu.

dokładnie. przeczytaj drugi komentarz na poprzedniej stronie. fajnie, że też to wyłapałeś

Dzięki. faktycznie widzę, że nie jeden ja na to wpadłem. I tak film uważam za wyjątkowy, na pewno lepszy od tych kolejnych części

No tak, to błąd. Bohater robi to w tak spektakularny sposób, że nie sposób, żeby to nie wpłynęło jakoś na jego życie (z kolei ślad od papierosa już nie musiał mieć tak istotnego wpływu na losy bohatera). Myślę, że dało się to rozwiązać. Bohater mógł sobie zapisać jakieś zdarzenie z więzienia, do którego mógłby wrócić. Potem mógł powiedzieć wierzącemu współwięźniowi, że przemawia do niego bóg i że jak nie wierzy, to niech poda jakieś słowo, a ono jest już świeżo wyryte na klatce piersiowej bohatera. No i współwięzień mówi np. "Jezus". Oczywiście tym razem nic tam nie ma, ale wkrótce potem bohater cofa się do zapisanego zdarzenia, w nocy wycina czy wydrapuje sobie na klatce piersiowej słowo "Jezus" i znów pyta współwięźnia o słowo. Ten znów podaje "Jezus", bohater pokazuje klatkę z napisem "Jezus" i współwięzień przekonuje się, że do bohatera przemawia bóg.