Rolę Millie Harris miała początkowo zagrać Evan Rachel Wood, jednak ją odrzuciła.
Rola Davey'a była początkowo proponowana Eminemowi.
Role Davey'a i Millie powierzono Tomowi Sturridge'owi i Teresie Palmer. Po dwóch miesiącach filmowania i rosnących kosztach produkcji zdecydowano się zatrudnić Haydena Christensena i Rachel Bilson do głównych ról.
Dom Davida jest w Ann Arbor w stanie Michigan, ale w dwóch scenach jego ojciec ogląda NY1, lokalną stację telewizyjną Nowego Jorku.
W czasie sceny na lotnisku, kiedy główny bohater czeka na swoją dziewczynę, w jego koszulce są trzy dziury. W następnej scenie, kiedy przyjeżdżają do jej mieszkania, dziury znikają.
Pomimo tego, że fabuła filmu obejmuje stosunkowo krótki okres czasu, na ujęciach z Manhattanu widać Statuę Wolności udekorowaną na dwie różne okazje: Dzień Niepodległości i Boże Narodzenie.
Kiedy David przełamuje lód, jego plecak nagle znika.
Kiedy Davey i Millie wysiadają z taksówki w Rzymie, widać sprzęt filmowy w odbiciu szyby.
Kiedy David przysiada na szczycie Big Bena, zegar za nim wyraźnie wskazuje 8.30, ale jednak kurant zegara brzmi jak pełna godzina.
W Rzymie na szerokim ujęciu z góry na Koloseum, widać stojącą na ulicy ekipę filmową, ciężarówki ze sprzętem i kamery.
Tuż przed bójką w barze pijany facet trzyma rękę na ramieniu Davida, a kiedy ujęcie się zmienia trzyma już ręce przy sobie.
Kiedy David jest w Egipcie i drugi Skoczek wraca z pływania, David ma na koszulce kropelki wody. Później w tym samym ujęciu ślady po wodzie są, a potem nagle znikają.
Kiedy David spotyka Millie w barze, w którym ona pracuje, klienci oglądają mecz footballu amerykańskiego. W pewnym momencie zawodnik robi zamach i zostaje powalony na ziemię, przy czym kibice robią "oohs". Następne ujęcie to powtórka tej sytuacji, ale tym razem wszyscy głośno wiwatują, jakby się stało coś nowego.
Główny bohater nosi szary T-shirt, na którym mokre plamy utrzymują się zdecydowanie za długo, po tym jak skaczą do Tokio. Kiedy David skacze tam i z powrotem, pojawiają się na koszulce trzy wielkie dziury, po czym znikają po następnym skoku. Zniszczenia kostiumu przechodzą od ciężkich, do żadnych i średnich. Widocznie sceny zostały zmontowane w innej kolejności, niż je kręcono.
Na "londyńskiej" taksówce widać numer na błotniku. Londyńskie taksówki mają numer na tabliczce w tyle samochodu.
Kiedy David jedzie surfować widać, że jego deska jest szaro niebieska. Natomiast gdy surfuje na Fidżi jest żółta. W następnym ujęciu na Sfinksie w Egipcie deska znów jest szaro niebieska.
Kiedy Griffin ląduje jeepem na terenie objętym walkami, widać, że obok niego siedzi kierowca. Jednak gdy wchodzi na jeepa, kierowca znika.
Kiedy David chce wynająć pokój, dostaje do dyspozycji pokój numer 256. Jednak kiedy kierownik idzie uspokoić Davida, puka do pokoju 205.
Film był kręcony w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA), Ann Arbor, Newport (Michigan, USA), Praireville (Luizjana, USA), Toronto, Peterborough (Kanada), Tijuanie, Rosarito Beach (Meksyk), Rzymie (Włochy), Pradze (Czechy), Paryżu (Francja), Gizie (Egipt) i Tokio (Japonia).
Ekipie pozwolono przez 3 dni filmować wnętrze Koloseum pod warunkiem, że żaden sprzęt nie zostanie umieszczony na ziemi. Zdjęcia były możliwe tylko od 6.30 do 8.30 i 15.30 do 17.30, aby nie przeszkadzać turystom. Wykorzystano jedynie naturalne światło słoneczne.
Dekorator David Ritchie w trakcie demontażu scenografii w Toronto został uderzony zamarzniętym piaskiem z kamieniami, kiedy razem z trzema innymi członkami ekipy filmowej rozmontowywał scenografię. Zginął na miejscu.
Zdjęcia do filmu kręcono od 28 sierpnia 2006 r. do 8 grudnia 2006 r.
Przy kręceniu scen jazdy autem w Tokio wykorzystano 3 jednakowe Mercedesy SL 63 AMG, przerobione specjalnie na potrzeby filmu, tak aby wyglądały jak modele SL 65 AMG.
Hayden Christensen grający rolę Davida, podczas kręcenia filmu odniósł szereg kontuzji. W scenie, kiedy jego bohater spotyka po raz pierwszy Rolanda (Samuel L. Jackson), skaleczył prawą dłoń. Natomiast w ostatnich scenach walki w mieszkaniu Milie, Hayden rozciął prawe ucho.
Przy kręceniu filmu użyta została cyfrowa kamera Red One zamiast standardowych 35mm.
Film powstał na podstawie książki Stevena Goulda, lecz różni się od niej praktycznie wszystkimi szczegółami i fabułą.
AnnaSophia Robb na potrzeby filmu musiała pofarbować włosy oraz nosić ciemnobrązowe szkła kontaktowe.